محققان استونی بروک روشی کشف کرده اند که خاطره های دارای بار منفی را تغییر می دهد. تصور کنید حافظه به گونه ای تنظیم شود که خاطرات خوب برای افرادی که به دمانس مبتلا هستند تقویت شود و خاطرات بد افرادی که به اختلال استرس پس از سانحه دچارند، پاک شود. تیمی تحقیقاتی از دانشگاه استونی بروک گامی در جهت تحقق این احتمال برداشته اند که با دستکاری یکی از مکانیزم های سیگنال دهی درگیر در حافظه ، یعنی انتقال دهنده عصبی استیل کولین، قدرت خاطرات را تنظیم کنند. یافته های این محققان در نشریه Nueron منتشر شده است.

   مکانیزم های مغزی مسئول حافظه کاملا درک نشده اند اما از نظراغلب دانشمندان منطقه ای از مغز که بیشتر در حافظه هیجانی دخالت دارد آمیگدال است. استیل کولین با کمک نورون های کولینرژیک که در بخش قاعده ای مغز قرار دارند به آمیگدال ارسال می شود. به نظر می رسد همین نورون ها هستند که در مراحل اولیه زوال شناختی تحت تاثیر قرار می گیرند. پژوهش های پیشین نشان داده است ورود کولینرژیک به آمیگدال خاطرات عاطفی را قدرتمند می کند.

   لورا رل(Role) استاد و رئیس دپارتمان نوروبیولوژی و رفتار و از مدیران موسسه نوروساینس دانشکده پزشکی استونی بروک می گوید: خاطراتِ تجربیاتی که بار عاطفی دارند به صورت خاص قدرتمند هستند، چه این تجربیات مثبت باشند و چه منفی؛ هدف پژوهش ما این است که مکانیزم های زیربنایی تحکیم حافظه را مشخص کنیم.”

   در این مقاله که با عنوان “سیگنال دهی کولینرژیک رفتارهای مرتبط با ترس شرطی شده را کنترل می کند و انعطاف پذیری مدارهای کورتیکال-آمیگدال را افزایش می دهد” منتشر شده است، دکتر رل و همکارانش برای بررسی مکانیزم های زیربنایی حافظه از یک مدل حافظه مبتنی بر ترس در موش‌ها استفاده کردند چون ترس تجربه ای با بار عاطفی و قدرتمند است.

   این محققان از اپتوژنتیک، روشی جدید در بکارگیری نور برای کنترل سلولها در بافت زنده، استفاده کردند تا بخش هایی خاص از نورون های کولینرژیک را در طول آزمایش ها تحریک کنند.

   از نتایج این پژوهش دو مورد به صورت خاص برجسته بود. اول اینکه وقتی محققان ترشح استیل کولین در آمیگدال در طول شکل گیری حافظه آسیب زا را افزایش دادند، حافظه به گونه ای مستحکم شد که بیش از دو برابر زمان معمول دوام داشت. دوم اینکه زمانی که پژوهشگران سیگنال دهی استیل کولین در آمیگدال را در جریان تجربه آسیب زا کاهش دادند، که معمولا پاسخ مرتبط با ترس ایجاد می کند، توانستند واقعا حافظه را پاک کنند.

   دکتر رل توضیح می‌دهد: “یافته دوم به صورت خاص اعجاب انگیز بود چون در واقع با دستکاری مدارهای استیل کولین در مغز، موش های بدون ترس ایجاد کردیم. این یافته ها بنیانی برای پژوهش هایی است که را ه های جدید برای درمان اختلال استرس پس از سانحه جستجو می کنند.” از آنجایی که نورون های کولینرژیک با انوع دیگر نورون ها درهم آمیخته اند و از نظر تعداد در مقایسه با دیگران در اقلیت قرار دارند چالش پژوهش های بعدی دشواری مطالعه این نورون ها است. از آنجایی که استیل کولین مکانیزم سیگنال دهی طبیعی است و برای حافظه ضروری به نظر می رسد پژوهش های بعدی بر روش های غیرفارماکولوژیک دستکاری آن یا تنظیم دقیق حافظه تمرکز خواهد داشت.

   دکتر رل اینطور جمع بندی می کند که “هدف دراز مدت پژوهش های ما این است که – در صورت امکان بدون نیاز به استفاده از دارو – روش هایی برای تقویت یا تضعیف قدرت خاطرات خاص پیدا کنیم؛ تقویت خاطرات خوشایند و تضعیف آنهایی که ناخوشایند است.

منبع:سایت ستاد علوم شناختی به نقل از اخبار نوروساینس

http://neurosciencenews.com/memory-acetylcholine-trauma-4173

yasaman