دکتر علیرضا کیامنش – انجمن روان‌شناسی ایران

نام و نام خانوادگی : دکتر علیرضا کیامنش

دکتر علیرضا کیامنش متولد سال 1323 در شهر اندیمشک هستند. دوره‌ی تحصیلات ابتدایی را در ایستگاه‌های مختلف راه‌آهن لرستان گذراندند و سپس در شهرهای اندیمشک، دزفول، و اهواز و به‌دور از خانواده تحصیلات دبیرستان خود را در خرداد ماه 1341 به پایان رسانیدند. اولین فعالیت شغلی خود را به عنوان معلم پایه اول ابتدایی شروع کردند و در دوران سربازی نیز به عنوان سپاه دانش همچنان به کار تدریس مشغول بودند. خدمات آقای دکتر کیامنش به‌عنوان معلم همچنان ادامه داشت و درهمین اثنا لیسانس خود را از دانشسرای عالی دریافت کردند و با سمت راهنمای تعلیماتی مدارس به خدمت مشغول شدند. آقای دکتر کیامنش در پایان دهه‌ی چهل شمسی، مدرک کارشناسی ارشد خود را در مشاوره و راهنمایی از دانشسرای عالی تهران دریافت کردند و درنهایت در بهمن 1354 با بورس دانشسرای عالی تهران برای اخذ مدرک دکترای مشاوره عازم آمریکا- دانشگاه کالیفرنیا در لوس‌آنجلس (UCLA) شدند. اما آشنایی با مفاهیم سنجش، تحقیق و ارزشیابی در دوره‌ی نسبتاً کوتاه خدمت ایشان در طرح یونسکو، همراه با تجارب هدایت تحصیلی دانش‌آموزان دوره‌ی راهنمایی تحصیلی شهرستان دزفول با استفاده از آزمون‌های مختلف و به‌خصوص آشنایی و شرکت در کلاس‌های اساتید دانشگاه UCLA که بسیاری از آنان دانش‌آموخته استانفورد و شاگردان کرانباخ بودند، ایشان را برآن داشت که پس از یک سال تحصیل در رشته مشاوره به تغیر رشته فکر کنند. سرانجام با موافقت دانشسرای عالی (که هم‌اکنون دانشگاه تربیت معلم نامیده می‌شود) و دانشگاهUCLA وارد دوره‌ی فوق‌لیسانس روش‌های تحقیق و ارزشیابی شدند. پس از اخذ مدرک کارشناسی ارشد و همچنین دکترا در رشته مذکور، به ایران بازگشتند. بازگشت ایشان به ایران با تحولات مختلف از جمله تشکیل شورای عالی انقلاب فرهنگی و ممنوعیت استخدام تا اطلاع ثانوی در دانشگاه‌ها همراه بود. در نتیجه دکتر کیامنش در فاصله بازگشت به ایران در فروردین 1359 و شروع به کار در دانشگاه تربیت معلم در تیرماه 1363، به مشاوره در مدارس راهنمایی دزفول، تدریس دردبیرستان‌های منطقه 16 تهران و در نهایت تدریس در مراکز تربیت معلم آموزش و پرورش شهر تهران پرداختند. ایشان با بازگشایی دوره‌های علوم انسانی در دانشگاه‌های کشور در تیرماه 1363، با کوله‌باری از تجربه‌های علمی و عملی به منزل اصلی خود یعنی دانشگاه تربیت معلم منتقل شدند و در همان آغاز، برنامه‌ی کارورزی دانشجویان دبیری را طرح‌ریزی کردند و با کمک همکاران خود در دانشکده به‌اجرا درآوردند؛ فعالیتی که حداقل در سال‌های اول در رسیدن به هدف‌های تعیین شده تا حد زیادی موفق بود. از تیرماه 1363 تا بهمن 1386 یعنی آغاز دوره‌ی بازنشستگی، رسماً در دانشگاه تربیت معلم به کار تدریس اشتغال داشتند و طی این مدت دو بار با استفاده از فرصت مطالعاتی به آمریکا سفر کردند. در همین مدت، یک دوره‌ی 2 ماهه آموزشی را نیز در دانشگاه ویلز، کاردیف، انگلستان گذرانیدند.

آقای دکتر کیامنش در طول حدود 24 سال کار در دانشگاه، دروس مختلف مربوط به تحقیق، ارزشیابی، سنجش و آمار را در دوره‌های مختلف کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتری تدریس کرده و همزمان مسئولیت راهنمایی تعداد زیادی پایان‌نامه‌ی دکترا و کارشناسی ارشد را به‌عهده داشته‌اند. علاوه بر این، 48 مقاله در نشریات علمی پژوهشی داخلی و یا کنفرانس‌های و همایش‌های داخلی و 14 مقاله در نشریات و کنفرانس‌های بین‌المللی عرضه کرده‌اند. از 25 کار پژوهشی انجام شده توسط ایشان، 7 گزارش به صورت کتاب در سطح وسیع و بقیه در نسخه‌های محدود منتشر شده‌اند. دکتر کیامنش در کنار فعالیت‌های آموزشی، تاکنون 4 کتاب تألیفی و 16 کتاب ترجمه شده به‌چاپ رسانیده‌اند و هم‌اکنون نیز یک کتاب تألیف شده و یک کتاب ترجمه ‌شده در انتظار انتشار دارند. از آثار آقای دکتر کیامنش یک کتاب به‌عنوان بهترین کتاب سال جمهوری اسلامی (1367)، یک کتاب به‌عنوان کتاب تقدیری وزارت علوم و آموزش عالی (1373) و یک کتاب نیز به‌عنوان اثر برگزیده جشنواره کتاب‌های آموزشی رشد وزارت آموزش و پرورش انتخاب شده‌ است.

آقای دکتر کیامنش طی سالیان گذشته، چندین مسئولیت نیز به‌عهده داشته‌اند. ایشان ضمن برعهده داشتن مسئولیت گروه‌های آموزشی تکنولوژی آموزشی و مشاوره در دانشگاه تربیت معلم، مدیریت موسسه تحقیقات تربیتی و ریاست دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه تربیت معلم، چندین سال همزمان با کار در دانشگاه، مسئولیت‌های مختلف در خارج از دانشگاه داشته‌اند. ایشان سرپرست مرکز تحقیقات آموزشی، دبیر شورای تحقیقات آموزش و پرورش، مدیر پروژه آموزش جمعیت، مدیر مطالعات بین‌المللی تیمز، مدیر پروژه سنجش صلاحیت‌های پایه دانش‌آموزان پنجم ابتدایی کشور، مدیر پروژه ارزشیابی جامع از نظام جدید آموزش متوسطه و بالاخره مشاور تحقیقاتی وزیر آموزش و پرورش بوده‌اند.

آقای دکتر کیامنش علاوه بر عضویت در هیات تحریریه‌ی 12 نشریه‌ی علمی- پژوهشی کشور در سال‌های مختلف، مدیر مسئول یک نشریه و سردبیر نشریه‌ی دیگر بوده‌اند. عضویت ایشان در چند انجمن علمی داخلی و بین‌المللی، همکاری با دفتر نمایندگی یونیسف، و دفتر صندوق جمعیت سازمان ملل متحد در تهران، از دیگر فعالیت‌های حرفه‌ای ایشان بوده است. دکترکیامنش همچنین مدتی در کمیته ملی تربیتی، علمی و فرهنگی ملل متحد (یونسکو) در ایران، کمیسیون علوم اجتماعی و تربیت، شورای پژوهش‌های علمی کشور و کمیسیون روان‌شناسی و علوم تربیتی، حقوق، علوم سیاسی و اجتماعی، و شورای پژوهش‌های علمی کشور عضویت داشته‌اند.

آقای دکتر کیامنش درباره خودشان چنین می‌گویند: “جدا از 6 سال اول زندگی، بقیه عمر در یادگیری- یاددهی مستمر و مداوم در دوره‌های مختلف تحصیلی از ابتدایی تا دانشگاه سپری شده و یکی دو روز باقی‌مانده عمر هم بدون شک به‌صورت غیر رسمی، ولی با آزادی عمل بیشتر در همین حوزه سپری خواهد شد.