نویسنده: ژوئل دُر
مترجم فارسی: دکتر مهدی خوریانیان
ناشر: نشر نشانه، تهران، 1399
تاریخ و ناشرهای خارجی کتاب: نسخه فرانسه، نشر Denoel 1985 / نسخه انگلیسی، نشر Other Press 1998
معرفی جلد دو
پنجاه سال از آموزشهای لکان عمدتاً صرف نگریستن و بازنگری معنا و کارکرد روانکاوی شد، روانکاوی نه الزاماً درحکم علم یا حتی علمی انسانی، بلکه همچون شیوهای که میتواند بازهم به فراروانشناسی منسجم و محکمی متکی باشد. ابطال دوسویهی مفاهیم پذیرفتهشده، نه تنها ممکن است چارچوبهای ارجاع جوامع درمانی و دانشگاهی را بهترتیب توسع بخشد، همچنین ممکن است به آنها امکان دهد تا در گونهای فراروانشناسی که منزلت «علمی» خود را بهواسطهی گسترهی نامنتظرهی علوم انسانی برگرفته، مخرجی مشترک بیابند…
امروزه، گاه اینگونه مینماید که فروید از سوی نقادان ادبی و دانشمندان اجتماعی موشکافانهتر از خودِ روانکاوان خوانده میشود. درکل این یک تصادف نیست. هنگامی که جامعهی روانکاوانه بهدنبال فراروانشناسی تازهای میگردد، دانشمندان علوم انسانی به چنان پایهای از پختگی و پیچیدگی نظری دستیافتهاند که قادرشان ساخته فروید را با دیدگاههای جدیدی درک کنند. زبانشناسی ساختارگرا و انسانی را دگرگون ساختهاند و به ناخودآگاه فروید شأنی تازه بخشیدهاند. آموزههای لکان، در کنار آثار فوکو و دریدا، عمدتاً مسبب انفجار ایدههای تازهای بودهاند که جنبش بینارشتهای نافذ در فضای دانشگاه امروز را رفعت بخشیدهاند.