رمز جاودانگی انوشیروان رضایی شنبه ۲ اردیبهشت ۱۴۰۲، خبر بسیار بهت‌انگیز بود: «مراسم تشیع و وداع با استاد فقید زنده یاد دکتر رضا زمانی ….» خیره به پهنای ارس، چشمانم سیاهی رفت. برای حفظ تعادلم، روی تخت سنگی نشستم و مجدداً خواندم و باز هم خواندم. جزییات مراسم، از وداع در دانشکده روانشناسی دانشگاه تهران
دکتر رضا زمانی انسانی سازنده و لایق دکتر علیرضا کیامنش نوشتن در مورد فردی با ویژگی‌های مثبت بسیار، بخصوص برای اینجانب که متأسفانه دیر با وی آشنا شدم سخت و دشوار است. با دکتر زمانی از طریق زنده یاد دکتر براهنی آشنا شدم. این آشنایی به عضویت در هیأت تحریریه نشریه “پژوهش‌های روان‌شناختی” که به
یاد و خاطره دکتر زمانی عزیز دکتر فاطمه قاسم زاده آشنایی من با دکتر زمانی عزیز از سال‌های دور، در دهه پنجاه آغاز شد. در آن زمان من دانشجوی دوره ارشد روانشناسی در دانشگاه تهران بودم و متأسفانه افتخار شاگردی ایشان را نداشتم. اساتید ما در آن زمان دکتر شاملو، دکتر براهنی، دکتر جلالی و
می‌خواهم ایستاده بمیرم دکتر شهریار شهیدی افسوس و صد افسوس که یاران همه رفتند تنها شدم و کارگزاران همه رفتند از پای بیفتادم و جز گرد و غباری بر راه نمانده‌است ، سواران همه رفتند سرمای خزان حمله برآورد به گلزار گل‌ها همه مردند و بهاران همه رفتند آنک غم و غوغای غریبانهی زاغان چون شد
یادی از یک دوست دکتر بهروز بیرشک دکتر رضا زمانی، روان‌شناس برجسته و از مفاخر روانشناسی ایران در بهار امسال و در ۸۵ سالگی درگذشت. فقدان این دوست و همکار عزیز که افتخار سال‌ها دوستی و همکاری با وی را داشتم بسیار سنگین است. شخصیت شاخص، همکاری صمیمانه، برخورد گرم و دوست‌داشتنی و میل به
دکتر زمانی؛ مردی که علم را فهمید و متواضعانه به آن پای بند بود … دکتر شهین علیایی زند فکر می‌کنم هیچ جمله‌ای نتواند به اندازه جمله بالا، بیانگر روحیات و باورهای این مرد شریف دانشگاهی باشد و چه کشتی نجاتی، آنهم در زمانه‌ای که بیش از هر زمانه دیگری دانشگاه به سوى «تجاری سازی
پَست و بلند ذهنم دربارۀ زنده‌یاد دکتر رضا زمانی دکتر مهرناز شهرآرای هنگام نوشتن این مطلب، تلاش بسیار زیادی کردم تا بر خود بقبولانم که لقب “زنده یاد” برای دکتر زمانی بگذارم، زیرا در ذهن من و اذهان دیگران او هرگز نمی‌میرد. ناآگاه یادِ بیتِ زیبای “رودکی” بزرگ افتادم: «از شمار دو چشم یک تن
دکتر زمانی از نگاه دکتر کمال خرازی دکتر کمال خرازی بسم الله الرحمن الرحیم آشنایی من با مرحوم آقای دکتر زمانی در زمان ریاست ایشان بر دانشکده‌ی روانشناسی و علوم تربیتی اتقاق افتاد. ایشان شخصیت بسیار جالبی داشت: فروتنی در تمام وجود و حرکات او به چشم می‌خورد. یکی از عادات ایشان این بود که
یادی از استاد، زنده‌یاد دکتر رضا زمانی دکتر حمید پورشریفی این مطلب در شماره ۱۶۵ ماهنامۀ سپیده دانایی نیز منتشر شده است. پیشتازی در تأسیس مجلۀ علمی- پژوهشی برای روانشناسی کشور؛یادم نیست اولین باری که با نام استاد آشنا شدم کی بود ولی به‌خوبی به‌یاد دارم از اولین حلقه‌های ارتباط من با زنده‌یاد دکتر رضا
مصاحبه مجله سپیده دانایی با زنده یاد دکتر رضا زمانی گفـت‌وگـو بـا دکـتــر رضــا زمــانـی برجسته‌ترین روان‌شناس بین‌المللی در سال ۲۰۱۹ روانشناسی در مملکت ما نصفه‌‌نیمه پیاده شده است! فروتن و کم‌ادعا اما عمیق و دانشمند است. حیران می‌شوی وقتی درمی‌یابی که چنین مرد آرام و نجیبی به بهانه‌ی بازنشستگی از دانشگاه رانده شده
تهران، خیابان ولیعصر، خیابان توانیر، خیابان نظامی گنجوی، نبش کوچه هفت پیکر
تلفن :19-88770011
تهران، سیدخندان، ابتدای سهروردی شمالی، کوچه سلطانی (قرقاول)، پلاک ۳۷، طبقه سوم
تهران، سیدخندان، ابتدای سهروردی شمالی، کوچه سلطانی (قرقاول)، پلاک ۳۷، طبقه سوم
1555716755
تلفن: 09367740873 (ساعت پاسخگویی: شنبه تا چهاشنبه، از ساعت 9 الی 14)
فکس: 86120659
کلیه حقوق برای انجمن روانشناسی ایران محفوظ است. – 1400©
طراحی سایت توسط شرکت مهندسی اشاره شرق
