فهرست مطالب این شماره آزادی؛ دکتر رضا زمانی / ۳ سخن سردبیر؛ دکتر ندا علی بیگی/ ۵ یاد برادر؛ مهندس مرتضی زمانی/ ۷ زندگی‌نامه دکتر رضا زمانی؛ انوشیروان رضایی/ ۸ خورشیدی در پس ابرهای فروتنی؛ دکتر شیوا دولت‌آبادی/ ۱۳ زنده‌یاد دکتر زمانی شخصیت نمونه‌ای با ویژگی‌های آکادمیک؛ دکتر حسن عشایری/ ۱۵ مصاحبه مجله سپیده دانایی
به یاد رئیس عزیزم فاطمه عبدالمحمدی بزرگ بود و از اهالی امروز بود و با تمام افق های باز نسبت داشت و لحن آب و زمین را چه خوب می فهمید… «سهراب سپهری» هر کدام از ما شانس‌های از دست رفته زیادی داریم، فرصتها درگذرند و فرصت‌های طلایی می‌جهند و می‌گذرند. با این مقدمه خواستم
زنده یاد دکتر زمانی فردی بزرگوار، مهربان، همدل و با وقار احسان عصار- دانشجوی کارشناسی ارشد مشاوره خانواده دانشگاه تهران به نام خدا یادم می‌آید آذر سال ۱۳۹۸ بود، در اولین همایش روانشناسی مثبت ایران، در یکی از سالن‌های همایش دانشگاه شهید بهشتی بودیم. اون موقع همراه دوستانم توی این همایش شرکت کردیم. خیلی مطالب
شعری در یاد استاد شاعر: سید رحیم دستخط گشتی موشح جمع حروف مصراع، نام بلند استاد است. (ر) رفتی و ماند از تو صد جاودانه (ض) ضایع نمی شود این گنج و خزانه (ا) آرام گر چه گشتی ای اوستادا (ز) زنده چو کرده ای تو ما را بهانه (م) مستانه ی نوشتن در دیدگانت
نبودن‌هایی هست که هیچ بودنی جبرانشان نمی‌کند دکتر منصوره‌السادات صادقی استاد گرانقدر آقای دکتر زمانی عزیز به راستی که چقدر زود دیر می‌شود….. چه نیکو گفته شده نبودن‌هایی هست که هیچ بودنی جبرانشان نمی‌کند….. شما این‌گونه بودی قلبی مهربان و بدون ادعا با کلامی گرم و دلنشین .. تمام امنیت بودید از صمیم قلب می‌گویم
به یاد استاد ارجمندم دکتر زمانی عزیز دکتر فریبا زرانی از زمانی‌که تصمیم گرفتم برای دکتر زمانی عزیز بنویسم تا زمانی که اولین کلمات را تایپ کردم چندین روز طول کشید، تلاش می‌کردم خاطرات و احساساتم را در کلمات بگنجانم و سخت بود. توصیف ساده‌اش این است که من در اولین دوره دکتری سلامت
مرد نکونام نمیرد هرگز دکتر جواد حاتمی مهرماه سال ۷۰ بود که برای اولین بار با دکتر آشنا شدم. دانشجوی سال اول بودم و مثل بقیه هم دوره‌ای‌ها برای آشنایی و ملاقات با استادان گروه هیجان‌زده بودم. چیزی که در ملاقات اول توجهم را جلب کرد آراستگی و سبک پوشش استاد بود. در آن سال‌ها
یادی از همکار دکتر محمد خدایاری‌فرد باسمه تعالی مرحوم آقای دکتر زمانی را از هنگامی که گروه روانشناسی (که قبلاً در دانشکدۀ ادبیات دایر بود) به ساختمان فعلی دانشکدۀ روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه تهران نقل مکان کرد، می‌شناختم. ایشان انسانی اخلاق‌محور، صبور و آرام بودند. سوای از تحصیلاتشان و انسان بودنشان و رفتارهای اخلاق‌محورانه‌ای
رمز جاودانگی انوشیروان رضایی شنبه ۲ اردیبهشت ۱۴۰۲، خبر بسیار بهت‌انگیز بود: «مراسم تشیع و وداع با استاد فقید زنده یاد دکتر رضا زمانی ….» خیره به پهنای ارس، چشمانم سیاهی رفت. برای حفظ تعادلم، روی تخت سنگی نشستم و مجدداً خواندم و باز هم خواندم. جزییات مراسم، از وداع در دانشکده روانشناسی دانشگاه تهران
دکتر رضا زمانی انسانی سازنده و لایق دکتر علیرضا کیامنش نوشتن در مورد فردی با ویژگی‌های مثبت بسیار، بخصوص برای اینجانب که متأسفانه دیر با وی آشنا شدم سخت و دشوار است. با دکتر زمانی از طریق زنده یاد دکتر براهنی آشنا شدم. این آشنایی به عضویت در هیأت تحریریه نشریه “پژوهش‌های روان‌شناختی” که به
تهران، خیابان ولیعصر، خیابان توانیر، خیابان نظامی گنجوی، نبش کوچه هفت پیکر
تلفن :19-88770011
تهران، سیدخندان، ابتدای سهروردی شمالی، کوچه سلطانی (قرقاول)، پلاک ۳۷، طبقه سوم
تهران، سیدخندان، ابتدای سهروردی شمالی، کوچه سلطانی (قرقاول)، پلاک ۳۷، طبقه سوم
1555716755
تلفن: 09367740873 (ساعت پاسخگویی: شنبه تا چهاشنبه، از ساعت 9 الی 14)
فکس: 86120659
کلیه حقوق برای انجمن روانشناسی ایران محفوظ است. – 1400©
طراحی سایت توسط شرکت مهندسی اشاره شرق
